HutbelerManşet

Kur’anla Yaşamak

Muhterem Müslümanlar!

Bir ayet-i kerimelerde Yüce Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Şüphesiz, biz Kur’ân’ı Kadir gecesinde indirdik. Kadir gecesinin ne olduğunu sen bilir misin? Kadir gecesi, bin aydan daha hayırlıdır. Melekler ve Cebrâil o gece, Rablerinin izniyle her türlü iş için iner de iner. O gece, tan yeri ağarıncaya kadar esenlik doludur.”[1]

Bir hadis-i şerifte Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) bizleri şöyle müjdeliyor: “Kim inanarak ve sevabını Allah’tan umarak Kadir gecesini ihyâ ederse geçmiş günahları bağışlanır.”[2]

Aziz Müminler!

Önümüzdeki Salı gününü Çarşamba’ya bağlayan gece Kadir gecesini idrak edeceğiz inşallah. Kadir gecesi, Rabbimizin, kullarına af ve mağfiretinin, esenlik ve merhametinin tecelli ettiği, ilahî lütuf ve ihsanlarla dolu bir gecedir. İnsanlar için bir hidayet rehberi, doğru yolun ve hak ile batılı birbirinden ayırmanın apaçık delilleri olarak Kur’an’ın indirildiği gecedir. İnsanoğlunun Kur’an’ın aydınlığıyla tanıştığı, eşsiz bir ufka eriştiği müstesna bir gecedir.

Kıymetli Müslümanlar!

Bu gece kıymetini Kur’an-ı Kerim’den alır. Zira Kur’an, insanlığa öğüt, kalplere şifadır. Müminler için rahmet kaynağıdır. İnananların yolunu aydınlatan bir nurdur. Sözlerin en güzeli, Yüce Rabbimizin biz kullarına en büyük ikramıdır. Okumak, anlamak ve yaşamak için gönderilen bir hayat kitabıdır.  Zorlukları aşmada, doğru kararlar vermede, sonu huzur ve başarıyla biten sağlam adımlar atmada insana yardımcı olan eşsiz bir rehberdir. Küçük büyük, kadın erkek, herkes için umut ve bereket kaynağıdır. Kur’an, insanlığın muhtaç olduğu itikadi ve ameli en mükemmel hükümleri içerir. Nitekim Yüce Rabbimiz “Bu Kur’an, bizim indirdiğimiz mübarek bir kitaptır. Ona uyun ve günahtan korunun ki size rahmet edilsin.”[3] buyurmaktadır.

O halde, geliniz! Bizleri Kur’an’ın nazil olduğu Kadir gecesine eriştiren Rabbimize şükrümüzün nişânesi, Sevgili Peygamberimize itaatimizin alameti, hayatımızda yeni bir başlangıcın arefesi olması için onun bazı ayetlerini birlikte tefekkür edelim.

Değerli Müminler!

Vahyin ilk mesajı, “oku” emriyle başlar söze.

اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذ۪ي خَلَقَۚ

“Yaratan rabbinin adıyla oku!”[4] ayeti bilginin değerini hatırlatır bize. Vahyi anlamayı, Allah’ı tanımayı, varlık âlemini okumayı, ders ve ibret almayı emreder. Allah’ın adıyla ve yalnızca O’nun rızasını elde etmek, insanlığa faydalı olmak için ilim elde etmeyi öğütler.

Kur’an, yaratan Rabbimizi tanıtır bize. Doğru bir Allah tasavvuru yerleştirir zihnimize.

قُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَدٌۚ . اَللّٰهُ الصَّمَدُۚ. لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْۙ. وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ.

“De ki O Allah’tır, bir tektir. Allah Samed’dir. Doğurmamış ve doğmamıştır. Hiçbir şey O’na denk ve benzer değildir.”[5]

Bu surede, İslam’ın esası olan tevhid özetlenir. Allah’ın birliği, tekliği, eşsizliği anlatılır.  Her şey O’na muhtaçken O’nun hiçbir şeye ihtiyaç duymadığı bildirilir. Rabbimizin her şeyin maliki ve mukadderatının hâkimi olduğu ilan edilir.

Aziz Müslümanlar!

Yüce Allah, insanlığa doğru yolu göstermek üzere nice peygamber ve kitap göndermiştir. Ne var ki insanoğlu tarihin çeşitli dönemlerinde akl-ı selimden uzaklaşmış, vahyin aydınlığında yürümek yerine ihtiraslarının esiri olmuştur. Rabbimiz, Peygamberlerin sonuncusu Muhammed Mustafa (s.a.s) ve son kitap Kur’an-ı Kerim ile dinini kemale erdirmiş, kullarına nimetini tamamlamış ve din olarak İslam’ı seçmiştir.[6] Şu halde

اِنَّ الدّ۪ينَ عِنْدَ اللّٰهِ الْاِسْلَامُ۠

“Şüphesiz Allah katında din İslam’dır.”[7]  Allah’ın hoşnutluğunu elde etmenin ve cennete varis olmanın yegâne yolu İslam’ın hükümlerine bütünüyle inanmak ve onları hayata aktarmaktır.

Muhterem Müminler!

Hidayet rehberimiz Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulur:

وَنَفْسٍ وَمَا سَوّٰيهَاۙۖ. فَاَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوٰيهَاۙۖ.  قَدْ اَفْلَحَ مَنْ زَكّٰيهَاۙۖ. وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسّٰيهَاۜ.

“Nefse ve ona birtakım kabiliyetler verip de iyilik ve kötülüklerini ilham edene yemin ederim ki, nefsini kötülüklerden arındıran kurtuluşa ermiş, onu kötülüklere gömen de ziyan etmiştir.”[8]

Bu ayet-i kerimeler bize bildirmektedir ki Allah Teâlâ, insanın fıtratına doğruyu ve yanlışı, iyiliği ve kötülüğü, günahı ve sevabı bilme,  birini diğerine tercih etme gücü ve özgürlüğü bahşetmiştir. Bu özgürlüğün, fücurdan değil takvadan, günahtan değil sevaptan, isyandan değil ibadetten yana kullanılmasını istemiştir. Ancak o zaman insan Rabbinin hoşnutluğunu kazanacak ve ebedi kurtuluşa erecektir.

Kıymetli Müminler!

Kul olmak Allah’a saygılı olmayı, O’na asi olmamayı, nimetlerine nankörlük etmemeyi, hiçbir zaman O’nu unutmamayı gerektirir. Nitekim bu hakikat Kur’an-ı Kerim’de şu şekilde ifade edilir:

يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ حَقَّ تُقَاتِه۪ وَلَا تَمُوتُنَّ اِلَّا وَاَنْتُمْ مُسْلِمُونَ

“Ey iman edenler! Allah’a karşı gereği gibi saygılı olun ve ancak Müslüman olarak can verin.”[9] O halde mümin bu bilinçle daima Rabbine itaat etmeli, verdiği nimetlere şükretmeli ve O’nu bir an olsun hatırından çıkarmamalıdır. Hayatı boyunca aynı hassasiyetle imanını muhafaza etmelidir.

Değerli Müslümanlar!

Kul olmak

وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوٰى وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْاِثْمِ وَالْعُدْوَانِۖ

“İyilik ve takvâ hususunda yardımlaşın, günah ve haksızlık yolunda yardımlaşmayın.”[10] ayetini rehber edinmeyi gerektirir. Onun içindir ki mümin kul, daima Allah’ın rızasını gözetmeli ve insanlığın hayrı için çaba göstermelidir. Kulluk ve takvada, iyilik ve ihsanda yardımlaşmalı,  günah ve inkâra,  zulüm ve düşmanlığa sebep olabilecek söz ve davranışlardan kaçınmalıdır.

Kul olmak söz ve davranışında, niyet ve inancında, Allah’a saygı ve bağlılığında dürüst olanlarla beraber olmaktır, onları kendisine örnek almaktır.

يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِق۪ينَ

“Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve doğrularla beraber olun.”[11]  ayetine kulak vermektir.

Muhterem Müminler!

Yüce kitabımızda insanın, yaratılış gayesine uygun olarak dünya hayatında birçok imtihandan geçeceği anlatılır.

اَحَسِبَ النَّاسُ  اَنْ يُتْرَكُٓوا  اَنْ يَقُولُٓوا  اٰمَنَّا  وَهُمْ  لَا يُفْتَنُونَ

“İnsanlar, denenip sınanmadan, sadece ‘İman ettik’ demekle bırakılacaklarını mı sanıyorlar?[12] Unutulmamalıdır ki niceleri başarır, niceleri ise kaybeder bu imtihanları. Bize düşen görev, amaçsız yaratılmadığımızı, başıboş bırakılmadığımızı unutmamaktır. İbadetimizle, salih amelimizle ve güzel ahlakımızla iman kalemizi güçlü kılmaktır. Rabbimizin şu müjdesine gönülden iman etmektir:

اِنَّ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ اِنَّا لَا نُض۪يعُ اَجْرَ مَنْ اَحْسَنَ عَمَلاًۚ

“İman edip dünya ve âhiret için yararlı işler yapanlar bilmelidirler ki, biz güzel iş yapanların ecrini asla zâyi etmeyiz.”[13] Zira Cenab-ı Hak, mülkün yegâne sahibidir. İyilik de kötülük de O’nun katında malumdur. Rızası doğrultusunda çalışanı, gönülleri yapanı, garipleri sevindireni, imanının gereği ile hayatını imar edeni asla ihmal etmez. Samimiyetle yapılan hiçbir iyiliği, hiçbir emeği karşılıksız bırakmaz.

Aziz Müslümanlar!

Yüce Rabbimizin bin aydan daha hayırlı olduğunu müjdelediği Kadir gecesine yaklaşıyoruz. Bu mübarek gecenin kadr ü kıymetini bilip bereketinden istifade edelim.  Kur’an-ı Kerim’in kalplere huzur veren tilâvetini bir nimet olarak görelim. Ruhumuzun açlığını doyurmak için Kur’an sofrasına yönelelim. Ayetlerini tefekkür ederek nice dersler çıkaralım, hikmet kapılarını aralayalım. İlahi hakikatleri bize duyurmasına fırsat tanıyalım. Umutsuzluğumuza onunla umut aşılayalım. Manevi sıkıntılarımıza onunla şifa bulalım.  Ahlakımızı onunla güzelleştirelim. Hayatımızı Yüce Mevlamızın vahyi ile yönlendirelim. Hesabını verebileceğimiz bir hayatı yaşayabilmek için Kur’an’la yaşayalım. Onu hayatımızın rehberi yapalım.

Bu vesileyle Kadir gecemizin aziz milletimize, İslam âlemine ve bütün insanlığa hayırlar getirmesini Rabbimden niyaz ediyorum. Cenâb-ı Hak, her birimizi sağlık, huzur ve afiyet içerisinde bayrama kavuştursun. Ülkemize ve dünyaya musallat olan salgın hastalıktan bir an önce kurtulmayı bizlere lütfetsin.

[1]  Kadir, 97/1-5.

[2]  Buhârî, Fadlu Leyleti’l-Kadr, 3.

[3]  Enâm,6/155.

[4]  Alak,96/1.

[5]   İhlas, 112/1-4.

[6]  Mâide, 5/3.

[7]  Âl-i İmrân, 3/19.

[8]  Şems, 91/7-10.

[9]   Âl-i İmrân, 3/102.

[10] Mâide,5/2.

[11] Tevbe, 9/119.

[12] Ankebût,29/2.

[13]  Kehf,18/30.

Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu