İsim anlamları – Z
ZİCAN: (Fars.) Ka. 1. Canlı, canayakın, candan.
ZİBARU: (Fars.) Ka. – Güzel yüzlü, dilber.
ZİHNİ: (Ar.) Er. – Zihinle, akılla ilgili.
ZİHNİYE: (Ar.) Ka. – (bkz. Zihni).
ZİKRİ: (Ar.) Er. – Anma ile ilgili.
ZİKRA: (Ar.) 1. Anma, hatırlama. 2. İbret, örnek. 3. Öğüt. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ZİNET: (Ar.) Ka. – Süs, bezek.
ZİNDE: (Fars.) 1. Diri, yaşayan, canlı. 2. Dinç, sağlam, güçlü kuvvetli. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ZİNNUR: (Ar.) Er. – Nurlu, ışıklı, aydınlık.
ZİNNURE: (Ar.) Ka. – (bkz. Zinnur).
ZİNNUREYN: (Ar.) Er. – İki nur sahibi. Hz. Osman’a Hz. Muhammed (s.a.s)’in iki kızıyla evlendiği için bu ad verilmiştir.
ZİRVE: (Ar.) – Doruk, bir şeyin en yüksek noktası, tepesi. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ZİŞAN: (Ar.) 1. Şanlı, sereni. 2. Canlı. 3. Bir tür lale. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ZİVEKAR: (Ar.) Er. – Vekarlı. Vakar dolu. Vakar sahibi.
ZİVER: (Fars.) – Süs, bezek. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ZİVERBEY: (Tür.) Er. – (bkz. Ziver).
ZİYA: (Ar.) Er. – Aydınlık, parlaklık, nur, ışık.
ZİYAD: (Tür.) Er. – Fazlalık, çokluk. – Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır. Ziyat.
ZİYAEDDİN: (Ar.) Er. – Dinin ışığı, aydınlığı.
ZİYNET: (Tür.) Ka. – (bkz. Zinet).
ZİYNETİ: (Ar.) Ka. – Süsle, bezekle ilgili
ZOBU: (Tür.) Er. 1. İri yarı, kadın, kaba. 2. Delikanlı. 3. Zor, sıkıntılı. 4. Eski vezir konaklarındaki hizmetlilere verilen ad.
ZORAL: (Tür.) Er. – Zor al.
ZORLU: (Tür.) Er. 1. Güzel, çok güzel, iyi. 2. Yakışıklı. 3. Güçlü, dayanıklı.4. Sert, keskin. 5. Yürekli, cesur. 6. Girgin, girişken.
ZUHAL: (Ar.) Ka. – Güneşe uzaklık bakımından altıncı durumda olan gezegen, satürn.
ZUHUR: (Ar.) Görünme, meydana çıkma, baş gösterme. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ZUHURİ: (Ar.) Er. – Orta oyununda komik rolünü yapan kimse.
ZÜBEYDE: (Ar.) Ka. – Öz, asıl, cevher.
ZÜBEYR: (Ar.) Er. – Yazılı, küçük şey.
ZÜBEYİR: (Ar.) Er. – (bkz. Zübeyr).
ZÜHDİYE: (Ar.) Ka. – Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren. – Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır.
ZÜHDİ: (Ar.) Er. – (bkz. Zühdiye).
ZÜHEYR: (Ar.) Er. 1.Küçük çiçek, çiçekcik. 2. Banet Suad kasidesinin sahibi olan Ka’b’ın kendisi gibi şair olan babası.
ZÜHRE: (Ar.) Ka. – Çoban yıldızı, venüs.
ZÜLAL: (Ar.) Ka. 1. Hafif, saf ve tatlı su.
ZÜLEYHA: (Ar.) Ka. – Hz. Yusuf un hanımı, güzelliğiyle ünlenmiştir.
ZÜLFİ: (Ar.) Er. 1. (bkz. Zülfıkar). 2. Kılıcın kabzasına iliştirilen süs.
ZÜLFİBAR: (Fars.) Ka. – Dağılmış, saçılmış saç.
ZÜLFiKÂR: (Ar.) Er. 1. Hz. Peygamberin Hz. Ali’ye hediye ettiği çatal ağızlı kılıç. 2. İki parçalı.
ZÜLFİYAR: (Fars.) Ka. – Sevgilinin zülüflü saçı.
ZÜLFİZAR: (Fars.) Ka. – Ağlayan, inleyen saç.
ZÜLKARNEYN: (Ar.) Er. 1. İki boynuzlu anlamında. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen şahıs. 3. Büyük İskender.
ZÜMER: (Ar.) Er. 1. Zümreler, gruplar. 2. Kur’an-ı Kerim’in 39. süresi.
ZÜMRA: (Ar.) Ka. 1. Güzel, iyi ahlaklı. 2. Cesur, yiğit, yürekli. 3. Zeki, bilgili kadın.
ZÜMRÜT: (Ar.) Ka. – Parlak yeşil renkli kıymetli taş.
ZÜRARE: (Ar.) Ka. – Saçıntı, saçılan şey.
