İsim anlamları – Ü

ÜNGÜR: (Tür.) Er. – Mağara.
ÜNKAN: (Tür.) Er. – Tanınmış soydan gelen, soylu kan.
ÜNLEM: (Tür.) – Ses, seda, çağrı. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNLÜ: (Tür.) – Tanınmış, adı duyulmuş şöhretli, şanlı. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNLÜER: (Tür.) Er. – Tanınmış, ünlü kimse.
ÜNLÜOL: (Tür.) Er.- Adın duyulsun, ün kazan.
ÜNLÜSOY: (Tür.) Er. – Tanınmış soydan gelen.
ÜNSAÇ: (Tür.) Adın duyulsun, ünlen. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNSAL: (Tür.) – Adın duyulsun. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNSAN: (Tür.) – (bkz. Ünsal). – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNSEV: (Tür.) – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNSEVEN: (Tür.) – Ün seven. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNSEVER: (Tür.) – Ün sever. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNSEVİN: (Tür.) – Ün sevin. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNSİ: (Ar.) Er. 1. Alışmış, sokulgan.2. Arkadaş, dost.
ÜNSİYYE: (Ar.) Ka. – (bkz. Ünsi).
ÜNÜVAR: (Tür.) 1. Ünü var. 2. Ünlü tanınmış. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNVER: (Tür.) – Ünlen, tanınmış ol, insan ol. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNVERDİ: (Tür.) Er. – Ün verdi. -(bkz. Ünver).
ÜNVEREN: (Tür.) Er. – Ün veren.
ÜNZİL: (Ar.) Er. – Gönderilmiş, indirilmiş, inzal olunmuş.
ÜNZİLE: (Ar.) Ka. – (bkz. Ünzil).
ÜRMEGÜL: (Tür.) Ka. – Sarmaşık.
ÜRÜN: (Tür.) 1. Üretilen, yararlı şey, topraktan elde edilen. 2. Yapıt, eser.3. Sık orman. 4. Çokluk, bolluk. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜRÜNAY: (Tür.) Ka. – Ürün ay.
ÜRÜNDÜ: (Tür.) Er. – Seçilmiş, seçkin.
ÜRÜNDÜBAY: (Tür.) Er. – (bkz. Üründü).
ÜSGEN: (Tür.) Er. 1. Yüksek. 2. Gelişmiş.
ÜSTAM: (Ar.) Er. 1. Altın veya gümüşten yapılmış at eyeri. 2. Emin, güvenilir.
ÜSTAY: (Tür.) Er. – Ay gibi yüksek yüce.
ÜSTEK: (Tür.) Er. – Yüksek, yüce.
ÜSTEL: (Tür.) Er. – (bkz. Üstek).
ÜSTER: (Tür.) Er. – Çok değerli kimse.
ÜSTÜN: (Tür.) 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜSTÜNBAY: (Tür.) Er. 1. Üstün bay. 2. Seçkin, başarılı kimse.
ÜSTÜNDAĞ: (Tür.) Er. – Üstün dağ.
ÜSTÜNER: (Tür.) Er. – Üsten – er.
ÜVEYS: (Ar.) Er. – İsteyen, arzu eden.
ÜZER: (Tür.) Er. 1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. – Can sıkıcı, üzücü.
ÜZEYİR: (Ar.) Er. – Kur’an-ı Kerim’de adı geçen, peygamber olup olmadığı konusunda ihtilaflı görüşler bulunan kişi. Tevbe suresi 30. ayette ismi geçer.
ÜZÜM: (Tür.) Ka. – Asmanın taze ya da kuru olarak yenen ve salkım durumunda bulunan meyvesi.