Resûlullah Efendimiz’in (s.a.v.) Hâne-i Saâdet’inden çıkarken okuduğu duâsı şöyledir:
“Bismillâh. Tevekkeltü alellah. Allahümme innî eûzü en udille ev udalle. Ev ezille, ev üzelle. Ev ezlime, ev uzleme. Ev echele, ev yüchele aleyye.”
“Allah’ın ism-i şerifini zikrederek evimden çıkıyorum. Bütün işlerimde Allah’a tevekkül ediyorum. Allah’ım, doğru yoldan sapmaktan, başkalarını saptırmaktan; hataya düşmekten, başkalarını da düşürmekten; haksızlık etmekten, haksızlığa uğramaktan; hürmetsizlik ve cahillik etmekten, yahut bunlara maruz kalmaktan sana sığınırım.”
Evden çıkarken okunacak bir diğer kısa duâ da şudur:
“Bismillâh tevekkeltü alallâh. Lâ havle velâ kuvvete kuvvete illâ billâh.”
“Allah’ın ismiyle (Allah’ın ismini söyleyerek) evimden çıkıyorum. Bütün işlerimde Allah’a dayandım. (O’na dayanıyor, O’na güveniyorum) Güç ve kuvvet ancak ve ancak Allah’ın yardımıyla olur.”
Bir kimse evine girerken şu duâyı okur:
“Allahümme inni es’elüke hayra’l-mevleci ve hayra’l-mahrec. Bismillâhi velecnâ ve bismillâhi harecnâ ve alellâhi -Rabbine- tevekkelnâ.”
“Allah’ım! (Evime) her giriş ve çıkışımda senden hayır ve iyilik dilerim. (Hayırlı bir şekilde girmeyi ve hayırlı bir şekilde çıkmayı istiyorum) Allah’ım senin mübarek adını anarak (Bismillâh diyerek evimizden) çıktık. Rabbimiz Allah’a dayandık. Ey Rabbimiz sana tevekkül ettik (Sana dayanıp, sana güvendik).”