Çocuk ve İsim Sözlüğü

İsim anlamları – U

UBAB: (Ar.) Er. 1. Pek taşkın, coşkun. 2. Delice akan sel.

UBEYD: (Ar.) Er. – (bkz. Ubeyde).

UBEYDE: (Ar.) Ka. – Küçük köle, kölecik. Ashabın kullandığı isimlerdendir. Ubeyde b. el-Cerrah.

UBEYDULLAH: (Ar.)Er. – Allah’ın kulu.

UCAER: (Tür.) Er. – Değerli, yüce kimse.

UCATEKİN: (Tür.) Er. – Yücelikte eşsiz kimse.

UÇANAY: (Tür.) Er. – Ay gibi yüksek anlamında.

UÇANOK: (Tür.) Er. – Hızlı, atak, yiğit.

UÇAR: (Tür.) Er. – Uçan, uçucu.

UÇARER: (Tür.) Er. – Uçar er.

UÇBAY: (Tür.) Er. – Sınır beyi.

UÇBEYİ: (Tür.) Er. – Selçuklu ve Osmanlılar’da sınırlardaki askeri güçlerin kumandanlarına verilen ad.

UÇHAN: (Tür.) Er. – Sınır şehir hanı.

UÇKAN: (Tür.) Er. – Deli dolu, havai, toy.

UÇKUN: (Tür.) 1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UÇMA: (Tür.) Er. 1. Dağın karlarla örtülmüş dik yamacı.

UÇMAN: (Tür.) Er. – Uçan uçucu.

UÇUK: (Tür.) Er. 1. Uçmuş, soluk renk. 2. Çökmüş yer, toprak. 3. İyi. 4. Sivri dağ tepesi.

UÇUR: (Tür.) Er. 1. Vakit, an, fırsat. 2. Mevsim.

UFKİ: (Ar.) Er. – Ufka ait, ufukla ilgili.

UFUK: (Ar.) 1. Düz arazide ya da açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UFUKTAN: (a.t.i.) Er. – Sabah aydınlığının ufukla birleştiği nokta.

UĞAN: (Tür.) – Yüce, yüksek, güçlü. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞANBİKE: (Tür.) Ka. – Uğan bike.

UĞRAŞ: (Tür.) – Güçlük ve kötülükle uğraşma, mücadele. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞUR: (Tür.) 1. İyilik, şans, talih, baht. Fırsat, tesadüf. 2. Kimi olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan iyilik kaynağı. – İslam’da bu tür düşüncelere itibar edilmez. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞURAL: (Tür.) Er. – Uğur – al.

UĞURALP: (Tür.) Er. – Hayırlı yiğit.

UĞURATA: (Tür.) Er. – Hayırlı ata.

UĞURAY: (Tür.) – Uğurlu ay. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞURCAN: (Tür.) – İyilikçi ve candan. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞUREL: (Tür.) Er. – Eli uğurlu olan.

UĞURHAN: (Tür.) Er. – Hayırlı lider.

UĞURLU: (Tür.) – Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan, kutsal kutlu. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞURLUBAY: (Tür.) Er. – Uğurlu -bay.

UĞURLUBEY: (Tür.) Er. – Uğurlu -bey.

UĞURSAL: (Tür.) Er. – Uğurla ilgili, uğurlu.

UĞURSAN: (Tür.) – Uğuruyla tanınmış olan. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞURSAY: (Tür.) Er. – Uğur say.

UĞURSEL: (Tür.) – Uğur sel. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞURSOY: (Tür.) – Uğurlu soydan gelen. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞURTAN: (Tür.) Er. – Uğur tan.

UĞURTAY: (Tür.) Er. – Uğurlu genç. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞUŞ: (Tür.) 1. Anlayış, zeka, bekleyiş. 2. Benzeyiş. 3. Soy, kabile, soysop. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UĞUZ: (Tür.) Er. – Kutsal, mübarek. Saf, temiz.

UHRA: (Ar.) – Başka, diğer. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

UKAB: (Ar.) Er. 1. Karakuş, kartal, tavşancıl kuşu. 2. Hz. Muhammed’in (s.a.s) (bayrak) sancaklarından birinin adı. 3. Nesir burcu, kartal takım yıldızı.

UKBE: (Ar.) Er. – Ashabın meşhurlarından: Ukbe b. Nafı.

UKDE: (Ar.) Er. 1. Düğüm. Zor, karışık, iş. 2. Bir gezegen yörüngesinin her iki ucu.

UKHUVAN: (Ar.) Ka. – Papatya.

UKNUM: (Ar.) Er. 1. Asıl, temel. 2. Hıristiyanlıktaki teslis inancını meydana getiren üç unsurdan her biri.

UKUL: (Ar.)Er. – Akıl, us.

UKUŞ: (Tür.) Er. – (bkz. Uğuş).

ULA: (Ar.) 1. Birinci. 2. Şan ve şeref sahibi kimse – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ULAÇ: (Tür.) Er. – Bağlayan, bağlayıcı. Sınır.

ULAÇHAN: (Tür.) Er. – Sınır hanı.

ULAĞ: (Tür.) Er. – Ulak.

ULAŞ: (Tür.) – Amacına eriş, isteğine kavuş. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ULU: (Tür.) Er. 1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin, saygın.

ULUALP: (Tür.) Er. – Çok erdemli, yüce yiğit.

ULUANT: (Tür.) Er. – Kutsal, büyük yemin.

ULUBAŞ: (Tür.) Er. – Yüce, saygın kimse.

ULUBAY: (Tür.) Er. – Yüce, saygın, erdemli kişi.

ULUBEK: (Tür.) Er. – Saygınlığı olan bey.

ULUBERK: (Tür.) Er. – Saygın kişilikli yiğit..

ULUCAN: (Tür.) Er. – Erdemli, saygın, yüce kişi.

1 2 3Sonraki sayfa

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu