İsim anlamları – U
URHAN: (Tür.) Er. – Yüksek rütbeli han.
URKAN: (Tür.) Er. 1. Kale hendeği. 2. Şehir, kent. 3. Yüksek ve korunaklı yer.
URLUK: (Tür.) Er. – Aile, soy sop. Tohum.
URUÇ: (Ar.) – Yukarı çıkma, yükselme, ağma. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
URUK: (Tür.) Er. 1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy.
URUZ: (Tür.) Er. – Hedef, amaç, gaye.
URVE: (Tür.) – Kulp, sağlam. Urvetü’l-Vuska, sağlam kulp. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Sahabe adlarındandır: Urve b. ez-Zübeyr.
URZA: (Ar.) – Hedef, amaç. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
USAL: (Tür.) Er. 1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz.
USALAN: (Tür.) Er. – Akıl alan, akıllı.
USALP: (Tür.) Er. – Akıllı yiğit.
USARE: (Tür.) Ka. – Özsu.
USBAY: (Tür.) Er. – Akıllı, saygın kişi.
USBERK: (Tür.) Er. – Şimşek gibi parlak akıllı kimse.
USBEY: (Tür.) Er. – Akıllı kişi.
USER: (Tür.) Er. – Akıllı kişi.
USHAN: (Tür.) Er. – Akıllı hükümdar.
USKAN: (Tür.) Er. – Akıllı soydan gelen.
USLU: (Tür.) – Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
USLUER: (Tür.) Er. – Akıllı, olgun kişi.
USMAN: (Tür.) Er. – Akıllı, zeki kimse.
USUM: (Tür.) Er. – Akıllı.
USUN: (Tür.) – Hüzün. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
USUNBİKE: (Tür.) Ka. – Hüzünlü hanım.
UTARİD: (Ar.) – Merkür. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. – Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır.
UTBE: (Ar.) Er. – Meşhur sahabelerden bazılarının ismi.
UTKAN: (Tür.) Er. 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen.
UTKU: (Tür.) – Birçok emek ve tehlikelerden sonra ulaşılan, mutlu sonuç, zafer. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UTMAN: (Tür.) Er. – Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
UYAR: (Tür.) Er. 1. Uygun yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse.
UYARALP: (Tür.) Er. – Uysal, nazik yiğit.
UYAREL: (Tür.) Er. – Uyar el.
UYGAN: (Tür.) Er. – Uyumlu, uyan.
UYGAR: (Tür.) – Kültürlü, eğilimli, görgülü, medeni. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYGU: (Tür.) – Uyum, uygunluk. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYGUN: (Tür.) 1. Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı. 2. Oranlı. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYGUNEL: (Tür.) Er. – Uygun el.
UYGUNER: (Tür.) Er. – Uygun uyumlu, olumlu.
UYGUR: (Tür.) 1. Orta Asya’da büyük devlet ve uygarlık kurmuş, yazılı anıtlarla sanat yapıtları bırakmış olan bir Türk ulusu. 2. Uygar, medeni. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYGURALP: (Tür.) Er. – Uygar yiğit. Uygur’a mensup kişi.
UYSAL: (Tür.) – Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. Terbiyeli. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UYUN: (Ar.) – Gözler. Pınarlar, kaynaklar. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZ: (Tür.) 1. İyi, güzel. Uygun, doğru. 2. Usta. 3. Temiz, dikkatli. Becerikli, akıllı, anlayışlı. 4. Yakın, içten. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZALP: (Tür.) Er. – İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
UZAY: (Tür.) – Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZBAY: (Tür.) Er. – İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi.
UZCAN: (Tür.) Er. – Uysal, uyumlu, iyi insan.
UZEL: (Tür.) – Usta, becerikli kişi. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZER: (Tür.) Er. – Becerikli, akıllı kişi.
UZGÖREN: (Tür.) Er. – Gerçeği önceden görebilen.
UZHAN: (Tür.) Er. – Ülke ve halkına faydalı olan.
UZKAN: (Tür.) Er. – Erdemli soydan gelen.
UZLET: (Ar.) Er. – Bir kenara çekilip toplum yaşayışından ayrı kalma.
UZMA: (Ar.) – Büyük, en büyük. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZMAN: (Tür.) – Belli bir iş ya da konuda bilgi, görüş ve becerisi olan kimse. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UZSAN: (Tür.) Er. – Becerisi ve diğer iyi nitelikleriyle tanınan.
UZSOY: (Tür.) Er. – İyi nitelikli soydan gelen.
UZTAN: (Tür.) Er. – Uz – tan.
UZTAŞ: (Tür.) Er. – Uz – taş.
UZTAV: (Tür.) Er. – Uz – tav.
UZTAY: (Tür.) Er. – Uz – tay.
UZTEKİN: (Tür.) Er. – Uz – tekin.
